2013, ഏപ്രിൽ 30, ചൊവ്വാഴ്ച

പുലിവാല്‍ കല്യാണം...........???

  (സ്ത്രീകള്‍ക്ക് വേണ്ടിയുള്ള നിയമങ്ങള്‍ ദുരുപയോഗം ചെയ്യപ്പെടുമ്പോള്‍...)

ഭര്‍ത്താവില്‍ നിന്നും ഏതെങ്കിലും തരത്തില്‍ എന്തെങ്കിലും മുറിവോ വേദനയോ ഉണ്ടായാല്‍, എന്തിനേറെ പറയുന്നു ലൈംഗീക സ്വഭാവമുള്ള അംഗവിഷേപം പോലും
അതൊക്കെ ഗാര്‍ഹിക പീഡനത്തിന്റെ പരിധിയില്‍ വരുമത്രേ... (അപ്പൊ വിവാഹം കഴിഞ്ഞ ആദ്യ നാളുകളില്‍ തന്നെ വേണമെങ്കില്‍ കേസ്‌ കൊടുക്കാം)

അതുപോലെ സ്ത്രീക്ക് താല്പര്യമുള്ള വ്യക്തിയെ ശാരീരികമായി ഉപദ്രവിക്കുമെന്നു ആവര്‍ത്തിച്ചുള്ള ഭീഷണിയും ഗാര്‍ഹിക പീഡനമാണ്. (എന്ത് കണ്ടാലും ഇനി മിണ്ടാന്‍ പോവണ്ട...)
പങ്കാളിയുടെ ഫാഷനെ നിയന്ത്രിക്കുന്നത് പോലും ഗാര്‍ഹിക പീഡനത്തിന്റെ പരിധിയില്‍ വരുത്താന്‍ പോവുകയാണ്... (ഒരുമ്പെട്ടവര്‍ക്ക് ഇനി എങ്ങനേം നടക്കാം)

(ഒരു സംശയം... അല്ലാ അപ്പൊ ഇനി പൊതുവേ കാര്യങ്ങള്‍ ഒക്കെ എങ്ങനാ...!!! ഈ പ്രസവവും അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കാര്യങ്ങളും ഒക്കെ സ്ത്രീയുടെ ശരീരത്തിന് വേദനയുണ്ടാക്കുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ ആണല്ലോ...!!!)

ഒരു സ്ത്രീ ഗാര്‍ഹിക പീഡനത്തിനു ഭര്‍ത്താവിനെതിരെ കേസ് കൊടുത്താല്‍...
പരാതിക്കാരിക്കു താമസിക്കുന്ന വീട്ടില്‍ അധികാരവും അവകാശവും ഉണ്ടങ്കിലും ഇല്ലെങ്കിലും ആ വീട്ടില്‍ താമസിക്കാന്‍ അവകാശമുണ്ടായിരിക്കും.
പ്രതി അവരെ ഒഴിപ്പിക്കാനോ ഇറക്കിവിടാനോ പാടുള്ളതല്ല. എന്നാല്‍ പ്രതിയോട് ആ വീട്ടില്‍ നിന്നും മാറി നില്‍ക്കാന്‍ ചിലപ്പോള്‍ കോടതി ഉത്തരവ് ഉണ്ടായേക്കും...
ആ വീട്ടില്‍ പ്രതിയോ അയാളുടെ മറ്റേതെങ്കിലും ബന്ധുവോ പ്രവേശിക്കുന്നതും കോടതി തടയും.
സ്വന്തം ബാങ്ക് എക്കൌണ്ടുകള്‍ പോലും കോടതിയുടെ അനുവാദമില്ലാതെ ഉപയോഗിക്കാന്‍ കഴിയില്ല...

(ചുരുക്കി പറഞ്ഞാല്‍ പെണ്ണൊരുമ്പെട്ടാല്‍, സ്വന്തം കാശുകൊടുത്ത് ഉണ്ടാക്കിയ വീടാണെങ്കിലും, അദ്ധ്വാനിച്ചുണ്ടാക്കിയ സമ്പാദ്യമാണെങ്കിലും (ഒരുമ്പെട്ട പെണ്ണുങ്ങളെ കെട്ടിയ) ഭര്‍ത്താവ്‌ 'സസി' ആവും... ല്ലേ...)

സ്ത്രീകള്‍ പീഡിപ്പിക്കപ്പെടുന്നില്ല എന്ന് ഞാന്‍ പറയുന്നില്ല, പക്ഷെ പുരുഷന്മാരും പീഡിപ്പിക്കപ്പെടുന്നില്ലേ...???
ഈ നിയമങ്ങളെ ദുരുപയോഗപ്പെടുത്തുന്നില്ലേ ചിലരെങ്കിലും...!!

2013, ഏപ്രിൽ 13, ശനിയാഴ്‌ച

വിഷുവും ഗോതമ്പുണ്ടയും പിന്നെ ഞാനും...

"അണ്ണാ... വിഷു കഴിഞ്ഞിട്ട് പോയാല്‍ പോരെ..."

അപ്രതീക്ഷിതമായ ആ ഇടിവെട്ടില്‍, വായിലേക്ക്‌ വെക്കാന്‍ തുടങ്ങുകയായിരുന്ന എന്റെ കൈയ്യിലെ ഗോതമ്പുണ്ട പിടിവിട്ടു തെറിച്ചുപോയി...

ആര്‍ത്തിയോടെ ഗോതമ്പുണ്ടയും 'കടുക്കാചായയും' അകത്താക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന സഹ തടവുകാരനെ ഞാന്‍ ദയനീയമായി ഒന്ന് നോക്കി...

ചെറിയ പയ്യനാണ് അവന്‍, സംസാരത്തില്‍ ഇടയ്ക്ക് തമിഴ്‌ ചുവ കയറിവരും. അവന്റെ പേരില്‍ എത്ര കളവ്‌ കേസ്‌  ഉണ്ടെന്ന് അവനു തന്നെ നിശ്ചയമില്ല...
എന്തൊക്കെയായാലും ഭക്ഷണം മുന്നില്‍ കണ്ടാല്‍ അവന്‍ എല്ലാം മറന്ന് സന്തോഷിക്കും.
കഴിഞ്ഞ വര്‍ഷം ഈസ്റ്ററിന് കോഴിക്കോട്‌ ജയിലില്‍ ഉച്ച ഭക്ഷണത്തിന് അച്ചാര്‍ ഉണ്ടായിരുന്നെന്നും ഇവിടെ അച്ചാര്‍ കിട്ടിയില്ല എന്നതുമായിരുന്നു കഴിഞ്ഞ ദിവസം അവന്റെ ഏറ്റവും വലിയ സങ്കടം...

"ഇന്നലെ ഈസ്റ്ററിന് തന്നപോലെ വിഷുവിനും ഇവിടെ നല്ല സദ്യ ഉണ്ടാവും അണ്ണാ..., അതിനു മുന്‍പ്‌ അണ്ണന്‍ ഇറങ്ങും അല്ലെ..."
സഹതാപത്തോടെയുള്ള അവന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് ഞാന്‍ വീണ്ടും ഞെട്ടി...

ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞ തെറി എന്റെ മുഖഭാവത്തില്‍ നിന്നും അവനു മനസ്സിലായി എന്ന് തോന്നുന്നു...

അവന്റെ വായില്‍ക്കിടന്ന ഗോതമ്പുണ്ട അവന്‍ ചവയ്ക്കാതെ തന്നെ ഇറങ്ങി...
ഗോതമ്പുണ്ടയെക്കാളും വലുപ്പത്തില്‍ പുറത്തേക്ക് തള്ളിയ അവന്റെ കണ്ണുകളെ ഒതുക്കാന്‍ മൊന്തയിലെ വെള്ളം അവന്‍ വായിലേക്ക് കമിഴ്ത്തുന്നത് കണ്ടു...

2013, ഏപ്രിൽ 7, ഞായറാഴ്‌ച

ഷാജഹാന്‍...

കഴിഞ്ഞ ദിവസം മുഖപുസ്തകത്തിലെ സുഹൃത്തുക്കളോടൊക്കെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞേയുള്ളൂ, അന്ന് നമ്മള്‍ ടീച്ചറിനെ ഏപ്രില്‍ ഫൂള്‍ ആക്കിയ കാര്യമൊക്കെ... ഒരിക്കലും മറക്കാന്‍ കഴിയാത്ത നമ്മുടെ സൗഹൃദ നിമിഷങ്ങള്‍...

ഒരിക്കല്‍ നീ എന്നോട് പറഞ്ഞില്ലേ നമുക്ക് നമ്മുടെ ആ പഴയ കലാലയ കാലഘട്ടം എഴുതി ഒരു ചിത്രമാക്കണം എന്ന്...ഒരുപാട് തമാശകളും സംഭവങ്ങളും നിറഞ്ഞ നമ്മുടെ മനോഹരമായ ആ കലാലയ ജീവിതം...
ചെയ്യണം അതൊക്കെ... പക്ഷെ എപ്പോഴാണ് എന്നൊന്നും അറിയില്ല...
മനസ്സ് കടിഞ്ഞാണുകള്‍ പൊട്ടിച്ചു പായുകയാണ്... എങ്ങോട്ടെന്നറിയില്ല... പലതും കൈവിട്ടു പോകുന്നു... സ്വന്തം മനസ്സുപോലും...

ഇന്നിപ്പോള്‍ നിന്നെക്കുറിച്ചു വീണ്ടും ഞാന്‍ പറയുമ്പോള്‍ നിന്നെയൊന്നു കണ്ടാല്‍ കൊള്ളാമെന്നു എന്റെ സുഹൃത്തുക്കള്‍ക്ക് തോന്നുമായിരിക്കും...
പക്ഷെ... ഇതുവരെ ഞാന്‍ സൂക്ഷിച്ചിരുന്ന നിന്റെ ചിത്രം എന്നില്‍ നിന്നും എവിടെയോ നഷ്ടമായിരിക്കുന്നു... നീ പോയതിനു ശേഷം നിന്റെ സഹോദരി എനിക്ക് നല്‍കിയ നിന്റെ ചിത്രം... ഈ മുഖപുസ്തകത്തില്‍ ചേര്‍ത്തു വെയ്ക്കുവാന്‍ വേണ്ടി ഞാനതു തിരഞ്ഞപ്പോഴാണ് അറിയുന്നത് എന്റെ നഷ്ടങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തിലേക്ക് ആ ചിത്രവും എപ്പോഴോ പോയ്മറഞ്ഞു എന്നത്...
സൂക്ഷിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല... നീ എന്നോട് ക്ഷമിക്കുക...
ആത്മാവിനുള്ളില്‍ നിന്നും നിന്റെ ചിത്രം മായില്ല... ഒരിക്കലും...

അത്ര വ്യക്തമല്ലെങ്കിലും നിന്റെ പഴയ ഫോട്ടോയില്‍ നിന്നും മൊബൈലില്‍ പകര്‍ത്തിയ അവ്യക്തമായ ഒരു ചിത്രം മാത്രം ഇപ്പോള്‍ ഞാനെന്റെ സുഹൃത്തുക്കള്‍ക്കുവേണ്ടി ഇവിടെ ചേര്‍ക്കുന്നുണ്ട്...

അന്ന് നീ യാത്രയായതറിഞ്ഞ് നിന്റെ ഒരു ചിത്രത്തിന് വേണ്ടി ഈ മുഖപുസ്തകം തിരഞ്ഞപ്പോഴും നിരാശയായിരുന്നു ഫലം എന്ന് ഞാനോര്‍ക്കുന്നു...
അതുവരെ ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന നീ... മരണത്തിന്റെ തൊട്ടുമുമ്പുള്ള ഏതോ നിമിഷത്തില്‍ ഈ മുഖപുസ്തകത്തില്‍ നിന്നും നീ നിന്നെ മായ്ച്ചു കളഞ്ഞു അല്ലെ...

നിന്റെ വീട്ടില്‍ ഞാന്‍ പോയിരുന്നു... നീയില്ലാത്ത നിന്റെ വീട്... കണ്ണീരു തോര്‍ന്നില്ല ഇപ്പോഴും അവിടെ...
നിന്റെ മക്കളെ ഞാന്‍ കണ്ടു... നിന്റെ ഉമ്മ എന്നെ ചേര്‍ത്തു പിടിച്ച് ഒരുപാട് കരഞ്ഞു... പാവം ഉമ്മയെ ഞാന്‍ കുറെ സമാധാനിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു...ഉമ്മയുടെ മുമ്പില്‍ വെച്ച് കരയാതിരിക്കാന്‍ ഞാന്‍ ഒരുപാട് ശ്രദ്ധിച്ചു... എങ്കിലും തിരികെ വണ്ടിയില്‍ വന്നിരുന്നപ്പോള്‍ അതുവരെ അടക്കി വെച്ചതെല്ലാം കൈവിട്ടു... പുറത്ത്‌ നല്ല മഴ പെയ്യുകയായിരുന്നത് കൊണ്ട് ആരും വണ്ടിയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നിരുന്നില്ല... സ്റ്റീയറിങ്ങില്‍ മുഖമമര്‍ത്തി കരയുമ്പോള്‍  ആരും കാണാതിരിക്കാന്‍ ആ മഴ എന്നെ സഹായിച്ചു...

പ്രിയപ്പെട്ട കൂട്ടുകാരാ... നീ യാത്രയായിട്ട് ഒരു വര്‍ഷം (ഏപ്രില്‍ 5) കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ഒടുവില്‍ യാത്ര ചൊല്ലാതെ പോയ പ്രിയപ്പെട്ടവരുടെ വരുടെ കൂട്ടത്തില്‍ ഇപ്പോള്‍ നീയും...

മറഞ്ഞുവെങ്കിലും മറക്കുവാനാവില്ല ഒന്നും...ഞങ്ങളുടെയൊക്കെ ഹൃദയങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍ നീ ഇപ്പോഴും ജീവിക്കുന്നു...

പ്രിയ സഹോദരാ... നിന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ക്കു മുമ്പില്‍ ഞാനൊന്ന് മനസ്സു തുറന്നു കരയട്ടെ...
നിനക്കായ്‌ കണ്ണീരോടെയുള്ള പ്രാര്‍ത്ഥനകള്‍ മാത്രം...
............................................................

2013, ഏപ്രിൽ 4, വ്യാഴാഴ്‌ച

ചിരി...

'ചിരിക്കുമ്പോള്‍ കൂടെ ചിരിക്കാന്‍ ആയിരം പേര്‍ വരും.......'

അങ്ങിനെ അയാള്‍ ചിരിക്കാന്‍ തുടങ്ങി...
ആദ്യം ഒന്നുരണ്ടു പേര്‍ വന്നു...

അയാള്‍ ചിരി തുടര്‍ന്നു...
പിന്നെയും ഒന്നുരണ്ടു പേര്‍കൂടി വന്നു...

അയാള്‍ വീണ്ടും വീണ്ടും ചിരിച്ചു... ആവേശത്തോടെ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു...

പിന്നെ... അയാള്‍ക്ക്‌ ചിരി നിര്‍ത്താനായില്ല... അയാള്‍ ചിരിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു...

എന്നിട്ടോ...

ആയിരം പേരൊന്നും വന്നില്ലെങ്കിലും അഞ്ചാറു പേര് വന്നു... വണ്ടിയും വിളിച്ച്.....

കൊണ്ട് ചെന്ന സ്ഥലത്ത് ആയിരം പേര് കാണുമായിരിക്കും അല്ലെ...!!!